W chwili obecnej branża pszczelarska jest w Polsce dość mocno rozdrobniona. Funkcjonuje wiele małych pasiek przekazywanych z pokolenia na pokolenie. Tymczasem pszczelarstwo okazuje się być ciekawym pomysłem na biznes.
Możliwości zbytu miodu na wewnętrznym rynku unijnym są ogromne. Import miodów do krajów Unii Europejskiej wynosi aż 140 000 ton rocznie. Stąd też realne zyski i stosunkowo wysoki dochód dawać może pasieka produkująca średni 100 kg produktów pszczelich. Produkty pszczelarskie wykorzystywane są m.in. w przemyśle spożywczym, farmaceutycznym, kosmetycznym i chemicznym. Nie ma problemu z ich zbyciem. Ponadto z roku na rok wzrasta również spożycie samego miodu. Zasadniczo rodzima produkcja nie jest już w stanie zaspokoić popytu. Dlatego też co roku do Polski trafia 5000 ton miody z zagranicy. Niedobór rodzin pszczelich szacowany jest na 1,3 mln. W celu rozpoczęcia własnej hodowli trzeba zaopatrzyć się w minimum 60 uli oraz dobrej klasy sprzęt pszczelarski. Należy również zgromadzić przynajmniej podstawową wiedzę na temat produkcji miodu oraz samych pszczół.
Chcąc rozpocząć biznes związany z hodowlą pszczół trzeba przede wszystkim posiadać odpowiedni grunt – pasieczysko, a najlepiej kilka, aby można ule było przenosić z miejsca na miejsce zgodnie z kalendarzem kwitnięcia roślin. W tym celu można kupić lub wydzierżawić grunty na terenach wiejskich, co nie generuje zbyt dużych kosztów. Warto przedtem sprawdzić jednak, czy w okolicy nie znajdują się inne pasieki, co ograniczałoby zbiory miody w sezonie, a tym samym minimalizowało zyski. Zawodowe pasiek są wędrowne, co pozwala na zmianę ich lokalizacji, aby pszczoły miały jak najłatwiejszy dostęp do pyłków kwiatowych i mogły produkować miód oraz inne produkty pszczelarskie jak najszybciej i najbardziej efektywnie. Pasieki produkują bowiem nie tylko miody, ale i ziołomiody, wosk, kit pszczeli (propolis), mleczko pszczele, pyłek kwiatowy, pierzgę oraz jad pszczeli. Wszystkie produkty można sprzedawać.
Foto: Wikipedia. Pszczoła miodna
W celu sprzedaży miodu i innych produktów pszczelich trzeba spełnić wymagania dotyczące utrzymania pszczół i jakości sprzedawanych produktów. Gospodarstwo pasieczne należy zarejestrować w Powiatowym Inspektoracie Weterynaryjnym. Wynika to z przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 roku „O ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt”. Posiadanie pasieki to działalność nadzorowana, a jej podjęcie jest możliwe po wcześniejszym dokonaniu zgłoszenia zamiaru prowadzenia takiej działalności Powiatowemu Lekarzowi Weterynarii, właściwemu ze względy na miejsce zlokalizowania pasieki. Po zgłoszeniu pszczelarz otrzymuje własny numer identyfikacyjny pasieki, który należy umieścić też na etykietach sprzedawanego z nich produktu. Dopiero po zarejestrowaniu pasieki można też zarejestrować bezpośrednią sprzedaż produktów pszczelarskich. Pszczelarz może jednak sprzedawać produkty pszczele pochodzące z jego pasieki.
Koszt gospodarstwa pasiecznego składającego się z 60 uli, które produkowałoby co roku ponad 100 kg produktów pszczelich to koszt około 90 tysięcy złotych. Przychody z takiej pasieki to około 100 000 złotych przy kosztach uzyskania przychodu na poziomie 32-33 tysięcy złotych. Zakup 60 nowych uli to koszt około 20000 złotych, a pszczół 10000 złotych. Do tego dochodzi samochód i laweta zdolna je pomieścić. W celu minimalizacji kosztów można ją jednak wynajmować. Ponadto potrzebny jest budynek na pracownię, jej wyposażenia i inne narzędzia. Koszt kombinezonu z kapeluszem to 100 zł, a miodarki plastrowej z napędem ręcznym bądź elektrycznym – 2000 złotych.